Onze Mening: Ik neem mee... een mes

Ik ga op reis en ik neem mee... een mes.

We hadden het misschien beter gedaan, toen ik jong was. We gingen in die jaren alle zomers naar het appartement van onze nonkel aan zee.

De messen in de keukenla daar waren zo bot. Je kon er zelfs niet mee door warme boter snijden. Dus ja, we hadden beter een mes meegenomen in die dagen.

Maar we wijken af.

Tegenwoordig lijkt het voor veel jongeren wel degelijk allemaal een spelletje. Ik ga op reis... en ze nemen inderdaad een mes mee.

Jongen wordt in Lier, zo maar, zonder boe of ba in elkaar geslagen door een groep. Grote groep jongeren gaat massaal op de vuist in Geel. En een jongen raakt zelfs in coma door een messteek. Vier jongeren opgepakt, de oudste is 21, de jongste 17, nadat ze een man hebben neergestoken op een terras in Herentals om zijn dure horloge te stelen.

Nu wil ik, als regelrechte boomer, niet gaan beweren dat vroeger alles beter was. Ook in onzen tijd was er al wel eens wat getrek of geduw op een boerenbal. En soms draaide het toen ook uit op een knokpartij.

Onnozel macho-gedrag is van alle tijden. Zeker als er dan ook nog eens drank in de man is.

Dat is dan misschien wel anders. Toen was het meestal drank. Nu gaat het niet zelden om andere middelen.

En een mes, neen, dat hadden we niet op zak. En ook geen gsm. In die goeie oude tijd bestond het ding nog niet.

Wetten van de straat

Nu staan de beelden van zo’n vechtpartij al op social media nog voor de bloedneus is gestopt. Als een soort trofee.

Alsof het cool is, zo met zijn allen een andere enkeling afrossen. Of erger nog neersteken.

Of neen, cool dat is nog zo’n woord dat alleen nog boomers in de mond nemen. Tegenwoordig is dat leipe shit.

Behalve de straattaal vinden sommigen het blijkbaar interessant om ook de wetten van de straat over te nemen. Of zijn het de wetten van de jungle?

Hoewel je je kan afvragen of daar dan nog wel wetten gelden? Een leven lijkt er niets meer waard. Zo achteloos wordt een mes getrokken. Alsof geweld, foltering, afrekening er gewoon bij horen en de normaalste zaak zijn.

Hey G

Alsof het leven een gangsterfilm is. Maar wat wil je als vrienden elkaar begroeten met “hey G” (gangster)?

Het is niet ok als de rolmodellen gangsters zijn. Als we (zelfs dodelijk) geweld gaan normaal vinden.

En voor de duidelijkheid, vergis u niet. Voor we te snel conclusies trekken. Het gaat hier niet om zomaar één bepaalde groep jongeren die zich op deze manier interessant of belangrijk wil doen maken.

“Waar gaat het toch naartoe met deze wereld?” De verontwaardiging is makkelijk. De oplossing iets moeilijker.

Ja, kordaat optreden moet. Maar we kunnen moeilijk op elke straathoek een agent posteren. Camera’s hangen er al op de meeste plaatsen. Ons hele leven wordt nu al bijna gefilmd. Strengere straffen? De gevangenen moet nu al gestapeld worden in de gevangenis.

Respect, daar draait alles om. Respect voor het leven, respect voor elkaar.

Maar respect breng je niet in een handomdraai bij. Het zal een werk van lange adem zijn. Van ouders, school, opvoeders...

Moeten we het dan intussen misschien allemaal toch wat relativeren? We moeten het in elk geval niet dramatiseren.

Niet elke jongere loopt rond met een mes. Gelukkig maar. Maar elk mes op straat is er één te veel. Een mes hoort in een keukenla.

Het leven is geen film. In het echte leven gebeuren echte drama’s.

De hoofdredactie