Kinderen die van deur tot deur gaan en nieuwjaarsliedjes zingen: het is al een lange traditie, maar hoelang al en hoe is het ooit ontstaan? Wij vroegen het in een kort gesprek aan Stijn Marinus van Erfgoed Noorderkempen.
'Nieuwjaarke Zoete': waar komt de traditie vandaan?
"Hoe het precies ontstaan is, dat weten we niet precies. Maar hoet het is ontstaan wel", vertelt Marinus. "Het is een verloren kinderfeest. Maar eigenlijk is het wel ontstaan uit bittere noodzaak. En naast Nieuwjaarke Zoete waren er nog bedelzingende tradities".
Het was vroeger ook niet echt een kinderlijke traditie, maar legde eerder een maatschappelijk probleem bloot. "Wanneer niets meer in huis was, moesten de mensen honger lijden.
"Daarom besloten ze een liedje te gaan zingen en een gelukkig nieuwjaar te wensen, deur aan deur", legt Marinus uit. "Maar toen kregen ze geen centje, maar een stuk brood of een hartige koek".
Niet enkel de Kempen
En waarom is 'Nieuwjaarke Zoete' ook typisch Kempisch? "Dat is het niet", repliceert Marinus snel. "Het bestaat ook in Limburg en zeker ook in Nederland. Zo werken we in de Noorderkempen samen met de provincie Noord-Brabant. Wat wij allemaal kennen, wordt daar nog in een drietal gemeenten gevierd."
De reden dat het toch een Kempisch gegeven lijkt te zijn, is omdat onze regio vroeger ook erg arm was. "De Kempen werd het Siberië van België genoemd in de 18de of 19de eeuw", vertelt de man van Erfgoed Noorderkempen.
"Daarom dat we ook traditioneel voor Drie Koningen zingen: het is een koude periode waar de mensen het niet zo breed hadden. Dan was bedelen de enige oplossing". En zo hebben we toch weer een stukje Kempense geschiedenis geleerd.