Onze Mening: Duizend bommen en granaten en andere woorden
Fatsoen
Het enige wat ik weet als journalist is dat er verschillende meningen zijn. Als journalist is het zelfs onze plicht om die verschillende meningen en invalshoeken te geven. Dat is al even heilig als het recht op vrije meningsuiting.
Dus niet alles is zwart en wit. En hoeveel tinten grijs er voor mij dan wel niet zijn, dat hoef ik jullie troglodieten, ook niet aan jullie neus te hangen.
En wat wel en niet kan, dat durft al eens te veranderen. Laatst zat ik zo bijvoorbeeld op een terras - jawel ook deze ellendelaar kent mensen die met hem een glas willen drinken - te discussiëren over wat nog wel kan en mag en gepast is in sommige stripalbums. Om die over een wereldberoemde reporter met een kapitein als vriend niet te noemen.
Mijn eerste reactie was: afblijven van kunst en heiligdommen. Maar die driedubbel overgehaald alpiene kropdrager bij mij aan dat tafeltje had wel een punt toen hij argumenteerde dat bepaalde zaken misschien niet meer konden tegenwoordig. Bovendien zijn er in het belang van alles wat heilig zou zijn al veel verkeerde dingen gebeurd.
Uiteraard gaf ik niet onmiddellijk toe. Eens een dwarsdenker...Maar het zette me wel aan het denken. Kunnen we het sowieso maken om mensen uit te schelden? Of is dat alleen maar een probleem als een trainer iets roept naar een zwarte speler en het racistisch zou kunnen zijn? Neen dus. Niet alles kan en mag.
Er is zoiets als goed fatsoen.
En als we daar voor onszelf niet over kunnen oordelen, waarom zouden we het dan overlaten aan beheerders, moderators, privé-firma’s om alles te filteren of goed te keuren. Dan hebben we daar, zoals gezegd, onafhankelijke instellingen voor. En die maken evenveel deel uit van onze democratie en rechtstaat als het recht op vrije meningsuiting.
En jullie, Anthropussen, mogen het daar nu mee eens zijn of niet. Maar ik heb het hier toch maar eens fijntjes kunnen zeggen. EN ALS GE DAAR NIET MEE AKKOORD ZIJT, DAN KUNT GE … VOILA !!!
De hoofdredactie