Onze Mening: De voorstad groeit

zat 4 Mar 2023

Hadden we er ons niet al stilletjes bij neergelegd dat we alleen maar ‘de parking’ waren? Vonden we dat erg?

Ach, die Antwerpenaars met hun grote mond. Uiteindelijk was het toch ook een beetje een geuzentitel. Toch iets om trots op te zijn dat we al van een wereldstad als Antwerpen de parking mochten zijn.

Nu hebben we dus blijkbaar al een ‘upgrade’ gekregen. En mogen we ons in plaats van de parking precies ook al een voorstad noemen.

Zo lijkt het toch als we zien wat er de jongste weken allemaal in Mechelen gebeurt. Want intussen is dat drugsgeweld dat vooral toch een Antwerps probleem leek, ook onze kant opkomen.

Niet meer de parking van Antwerpen dus, maar de Bronx van de ‘Koekenstad’.

Laat me eerlijk zijn, ik hou van ’t Stad. En ik heb het zelfs nooit een ‘affront’ gevonden dat ze ons alleen maar de parking noemden.

Helemaal niet, want dat paste – wat mij betreft toch – bij die rauwe humor van die mannen van ’t Stad. Je kan het natuurlijk ook grootspraak noemen van die Sinjoren.

En, als ik het zo bekijk. Dan toch liever de parking dan een voorstad.

Want die molotov-cocktails, die uitgebrande auto’s, die beschuldigingen op rolluiken, die mogen ze gerust ginder houden. Dat hebben we op de parking niet van doen.

Het boek is beter

De voorstad groeit dus. En meestal is het boek ook beter dan de verfilming. Zo zeggen ze toch. Maar in dit geval overtreft de werkelijkheid helaas soms de fantasie.

Of wat dachten we van die man die teruggevonden werd met een afgeknipte vinger in Poppel? Veel gruwelijker kunnen ze het in een doorsnee zondagavond-crimi-serie niet verzinnen.

Ja misschien, toch. Met dezelfde Antwerpse acteur in de hoofdrol. Maar dan gaat het ook niet meer om fictie, maar om het verhaal van ons land. Ook dat durft al eens bloederig te zijn.

Om maar te zeggen. Het boek mag dan wel beter zijn. De realiteit is bij momenten des te gruwelijker. Ook nu weer.

Niet dat we in een blinde paniek moeten schieten, nu dat geweld onze richting lijkt op te komen. Normaal blijft het beperkt tot het eigen clubje.

Hoewel. Die jongens die het vuile werk mogen opknappen, blijken niet altijd even snugger te zijn. Meer dan eens durven ze zich blijkbaar wel eens te vergissen van doelwit.

Misschien toch eens beter wat meer een boek gelezen. Of wat beter opgelet bij de les lezen of rekenen.

Dus zo ongevaarlijk is het natuurlijk ook weer niet, die onderlinge drugsoorlog. En we moeten er niet flauw over doen. Die drugs komt ook in onze buurt terecht. Misschien zelfs aan de schoolpoort van uw kinderen.

Maar ook dat is zelfs geen nieuw fenomeen.

Het mag dan tegenwoordig misschien vooral om lijntjes coke of chemisch spul gaan. In een niet zo ver verleden was het in de Kempen ook al alom aanwezig.

Wanneer het weer eens brandde in een afgelegen boerderij tegen de Nederlandse grens kon je er bijna vergif – want wat is drugs anders – op innemen dat het wel eens om een oververhitte cannabisplantage zou kunnen gaan.

Om maar te zeggen, dat het nooit echt veraf is geweest. Alleen was het geweld en de meedogenloosheid toen misschien nog niet zo extreem.

Businessmodel

En uiteraard is daar maar één goede reden voor: geld !

De enige oplossing die dan ook echt werkt, is niet meer kopen. En dus niet meer gebruiken. Alleen moeten we daar niet flauw over doen en is dat makkelijker gezegd dan gedaan.

Dus zullen controles en acties altijd nodig zijn. Maar ze moeten de parking nu wel niet gaan volzetten met ‘bearcats’ of ander zwaar politiegeschut natuurlijk.

Ook voor de dealers zelf heb ik wel een suggestie. Als het dan toch alleen maar om geld draait, kunnen ze natuurlijk ook van businessmodel veranderen.

Ik heb nog wel een suggestie. Er zijn – zo bleek toch afgelopen week – nog wel andere sectoren te vinden die best lucratief zijn en waar dus best wel wat geld valt te verdienen.

Stielen die minder zwaar werk vragen dan met zware containers in de haven sleuren. En die heel wat minder gevaarlijk zijn.

Hoewel, soms noemen ze het toch ook een slangenkuil en spreken ze er van oude krokodillen.

Nu we het toch over de politiek hebben. Ik vraag me wel af of dit was wat minister Bart Somers voor ogen had toen hij met zijn collega’s van de Vlaamse regering besliste dat het voor steden en gemeenten gemakkelijker moet worden om een fusie aan te gaan.

Dat Mechelen nog een voorstad van Antwerpen zou worden.

De hoofdredactie