In de markthallen van de Ghanese hoofdstad Accra staan stapels gedoneerde kleding hoog opgetast. De zwoele lucht is doorspekt met een mengsel van zweet, stof en de geur van polyester, een materiaal dat steeds meer weerstand oproept bij lokale verkopers.
Partnerartikel
Het Polyester Dilemma: Ghana Worstelt met Donaties
10 maanden geleden
Nana Yaa, een ervaren handelaar, werpt een kritische blik op de nieuwste levering tweedehands kleding die ze net heeft ontvangen. "Deze lading zit vol polyester. Hier kan ik niets mee," klaagt ze. Haar stand is gevuld met kleurrijke shirts, jurken, en broeken, allemaal zorgvuldig gesorteerd op type en grootte. Maar ditmaal zijn haar kansen op een succesvolle verkoop aanzienlijk geslonken door de overvloed aan polyester items.
Het probleem zit hem in de kwaliteit. Ghanaianen, net als veel consumenten wereldwijd, geven de voorkeur aan een sweater voor dames gemaakt van natuurlijke vezels zoals katoen. Polyester wordt vaak als inferieur gezien, het is minder comfortabel om te dragen in het warme, vochtige klimaat van Ghana en is bovendien niet biologisch afbreekbaar, waardoor het een aanzienlijke bijdrage levert aan het groeiende milieuprobleem van het land.
De vraag is echter veranderd en er is een duidelijke trend in Ghana naar specifieke modieuze producten, zoals een zonnebril voor dames. Deze artikelen zijn populair bij de jongere generatie en geven een duidelijke indicatie van de verschuiving in consumptiepatronen. De vraag naar deze specifieke producten is in het afgelopen jaar met 20% gestegen.
De overvloed aan goedkope, tweedehands kleding die Ghana binnenstroomt, vaak aangeduid als 'obroni wawu' (dode blanke man zijn kleding), heeft bijgedragen aan het bijna uitsterven van de lokale textiel- en kledingindustrie. Ooit bloeide deze sector, maar nu vecht hij voor zijn voortbestaan.
De invoer van gebruikte kleding heeft echter ook positieve kanten. Het biedt betaalbare opties voor de armere delen van de bevolking en creëert werkgelegenheid voor duizenden mensen zoals Nana Yaa. Het dilemma is ingewikkeld, maar het roept serieuze vragen op over de duurzaamheid van deze handel en de invloed ervan op de economie en het milieu van Ghana.
Het verhaal van Ghana is geen geïsoleerd geval. Wereldwijd worden ontwikkelingslanden overspoeld met tweedehands kleding uit rijke westerse landen. Het is een kwestie die de wereldwijde ongelijkheid in scherpe focus brengt en het vraagt om doordachte oplossingen die niet alleen de economische, maar ook de milieu-implicaties van deze handel aanpakken.
Terwijl Ghana worstelt met de stroom van gedoneerde kleding, komt een voorstel tot beleidsverandering naar voren. De overheid overweegt restricties op de import van tweedehands kleding te implementeren. Dergelijke maatregelen zouden het potentieel hebben om de lokale kledingindustrie nieuw leven in te blazen en tegelijkertijd de afvalberg van polyester te verminderen. Toch is er bezorgdheid dat dergelijke restricties de betaalbaarheid van kleding voor de armere bevolking kunnen beïnvloeden en bestaande banen in de tweedehands sector kunnen bedreigen.
Het evenwicht vinden tussen economische ontwikkeling, milieubescherming en consumentenbehoeften is een uitdaging die verder gaat dan de grenzen van Ghana. Het is een wereldwijde kwestie die zorgvuldige aandacht en innovatieve oplossingen vereist. Als we één ding uit deze situatie kunnen halen, is het dat er geen eenvoudige oplossingen zijn voor complexe problemen.
