Assisenproces zonder beschuldigde
Knooppunt 13
27 juli 2008
Op 27 juli 2008 krijgt de brandweer een oproep voor een brand in een villa aan de Steenweg op Turnhout in Merksplas. In het huis vinden de brandweerlui het lichaam van een jonge vrouw. Het gaat om Samira Bekkar, 27 jaar oud. En, zo blijkt, ze is niet om het leven gekomen door de brand, maar door 2 schotwonden. Naast het lichaam van Bekkar ligt haar partner, de Nederlandse zakenman Wim Beckmann. Beckmann is nog in leven, maar hij heeft wel een schotwond aan het oog.
Het eerste spoor dat wordt onderzocht, is dat van een afrekening. De villa was een beveiligde burcht. Beckmann zou veel vijanden hebben, zegt een vriend in de pers.
Beckmann verklaart achteraf dat hij het slachtoffer is van een afrekening. Maar de speurders zijn niet overtuigd van die theorie. Meer nog, ze verdenken Wim Beckmann ervan dat hij zelf verantwoordelijk is voor de moord op Samira Bekkar. Want Bekkar zou hem hebben afgewezen.
De speurders laten Beckmann zelf niet los als verdachte. Toch wordt hij in 2009 voorlopig vrijgelaten zonder voorwaarden. Wim Beckmann blijft ontkennen zelf achter de moord op zijn vriendin te zitten.
Maar het parket van Turnhout geeft niet op, en probeert het nog eens in 2015, wanneer Wim Beckmann zelf de buitenvervolgingstelling vraagt. Weer valt er geen beslissing. Maar het onderzoek wordt maar niet afgesloten.
In januari 2024 beslist de kamer van inbeschuldigingstelling dan toch om Wim Beckmann voor het hof van assisen te brengen. Maar er is een probleem. Beckmann is namelijk spoorloos. Het laatste teken van leven gaf hij toen hij zowat 7 jaar geleden in Duitsland in een vliegtuig stapte. Tegen zijn omgeving zou hij verteld hebben dat hij een tijdje op reis ging. Maar Wim Beckmann keerde nooit terug, De gsm-nummers die hij destijds gebruikte, zijn intussen buiten gebruik.
En zo komt het dat er in januari 2024 een assisenzaak van start gaat zonder aanwezige beklaagde. Wim Beckmann staat terecht voor moord en opzettelijke brandstichting. De jury is alvast overtuigd van de schuld van Beckmann, en heeft het over ronduit gruwelijke feiten. De volksjury houdt rekening met zijn narcistische persoonlijkheid en met zijn rijk gevuld strafblad. Wim Beckmann wordt bij verstek veroordeeld tot 29 jaar opsluiting. De beschuldigde staat sindsdien internationaal geseind.
Wat er intussen van Beckmann geworden is, blijft tot vandaag een groot raadsel. Is hij gevlucht om een straf te ontlopen? Is hij ergens ondergedoken, uit schrik voor het criminele milieu? Of werd hij intussen misschien zelf om het leven gebracht? Het blijft na al die jaren nog altijd een groot mysterie.