Onze Mening: Keizer van de weg

zat 3 Jun
Wanneer ik vroeger in een boek las dat een man van middelbare leeftijd dit deed of dat zei, vroeg ik me altijd af: wie is dat nu, die man van middelbare leeftijd?

Ik maakte me daar wel eens een voorstelling van in mijn gedachten. Het zou wellicht wel een man met grijze haren zijn. Ongetwijfeld veel rimpels, getekend door de jaren die hem tot bij die middelbare leeftijd hadden gebracht. Met mogelijk zelfs een snor. 

Intussen weet ik beter. Snorren zijn tegenwoordig weer hip en trendy. Vooral de xxx-snorren. Voor rimpels zijn er allerlei oplossingen. En voor grijze haren geldt beide. 

Maar wat ik vooral weet: ik ben zelf zo’n man van middelbare leeftijd. 

En dus moet ik nu een beetje oppassen met wat ik zeg. Niet omdat ik van mezelf vind dat ik amper of geen grijze haren heb. Niet omdat de rimpels, volgens mij, alleen nog maar beperkt blijven tot wat fronsen. En een snor nooit is beginnen groeien. 

Wel moet ik oppassen omdat ik zo’n man van middelbare leeftijd ben en zo’n mannen hebben de reputatie om het beter te weten. En als het over verkeersveiligheid gaat, wordt het dan helemaal verdacht. Maar gelukkig rijd ik niet met een dure Duitse wagen. Anders was de zaak hier en nu al verloren. 

Want zo’n mannen wanen zich toch maar de keizer van de weg en hebben anderen geen lessen te leren als het over welvoeglijkheid in het verkeer gaat. En laat ik het net daarover willen hebben. 

Voor alle duidelijkheid, niet met het opgestoken vingertje. Want voor schoolmeester heb ik weinig aanleg. 

Maar gewoon over verkeer en veiligheid.

 

Eerste steen

 

Want laten we wel wezen. Moest ik hier en nu een testje met u doen, geef toe dat u ministens 1 keer “waar” zou moeten aanvinken: 


- Ooit al eens te snel gereden?
- Ooit al eens een fietser voorbijgestoken in een fietsstraat? 
- Ooit al eens doorgereden terwijl er een voetganger stond te wachten aan het zebrapad? 
- Ooit al eens zonder licht gereden als fietser? 
- Ooit al eens vergeten voorrang aan rechts te geven? 
- …

En zo kan ik wel even doorgaan. En dan vergeet ik – als man van middelbare leeftijd -  nog een belangrijke: ooit al eens met een glaasje te veel op achter het stuur gekropen.

Kortom, niemand is heiliger dan de paus. 

En zoals de Bijbel ons leerde: wie zonder zonde is, werpe de eerste steen. Maar laat die steen dus maar liggen, als u daarnet 1 of meerdere keren “waar” mocht of moest aanvinken. Ook al was het per ongeluk. U hoeft er niet noodzakelijk een boete voor hebben gekregen. Fout is fout.

En toch staat het volkstribunaal in veel gevallen onmiddellijk klaar om een oordeel te vellen over anderen. Als echte keizers van de weg steken ze duim omhoog of omlaag. (Niet) Schuldig!

Volgens het ene kamp gaat het dan ook al langer niet om wielertoeristen, maar -terroristen. Het andere kamp ziet in wagens geen vervoersmiddelen, maar alleen maar moordwapens. 

Daartussen slalomt, zoals die gehaaste bestuurder in de file van het ene rijvak naar het andere, nog heel wat ander onbegrip en misbaar. 

 

Leed

 

Feit is dus dat er veel onbegrip is. 

En een ander feit, dat er nog altijd te veel zware ongevallen gebeuren met gewonden of zelfs doden. Deze maand alleen al lieten 4 mensen het leven in het verkeer. Twee in Heist-op-den-Berg, één in Oosterlo, één in Hoogstraten.

En dan zwijgen we nog over de vele gewonden.  

Elk van die dodelijke ongevallen betekent families die gebroken achterblijven met onnoemelijk veel leed. Met de gedachte dat het nog veel te vroeg was om afscheid te nemen. 

En voor elk van die ongevallen is er een verklaring. Is er een oorzaak. Iets ging er fout. En daar zal wel een schuldige voor zijn. 

En uiteraard kan er best nog wel wat meer gebeuren. Heel veel meer. Zijn te veel fietspaden nog gewoon moordstrookjes. Groeit het onkruid soms zo hoog dat je niets ziet om de hoek. Van dode hoek gesproken. En helpt het ook niet dat we het licht uitdoen om de energierekening te kunnen betalen.

Maar er gebeurt tegelijk ook al veel. Boetes worden verhoogd. Grenzen worden verstrengd. Controles worden opgedreven. Auto’s en wegen worden veiliger.

Toch blijven bestuurders betrapt worden. Iedereen die al wel eens in Mechelen passeert, zou intussen kunnen weten dat op bijna elke straathoek een politiecontrole is. En toch blijven automobilisten dronken of gedrogeerd achter het stuur kruipen.

En elke verkeersheuvel, of andere snelheidsremmer, stuit dikwijls op een berg van protest. Zo blijven zwarte punten bestaan. 

Nul-risico zal nooit bestaan. 

Maar dat betekent niet dat we ons daar maar bij moeten neerleggen. Dat we zomaar moeten aanvaarden dat nog andere families dit leed moeten dragen. 

We kunnen al een keertje bij onszelf beginnen. Met een beetje meer begrip voor elkaar op de weg.

En dus wat minder keizers van de weg.

 

De hoofdredactie