Onze mening: De ene bubbels zijn de andere niet

Kunnen we dan eindelijk het glas heffen op de opening van onze cafés en restaurants? Of beter nog: in die cafés en restaurants? Volgens de één is de beslissing over een heropening op 8 juni volgende week alleen nog maar een formaliteit. Volgens de ander zullen we toch de cijfertjes nog moeten afwachten.

Gelukkig voor de uitbaters is een groot deel van de onzekerheid nu toch weg. Alleen de datum ontbreekt nog. Maar we zullen dus moeten reserveren, of ten minste onze naam moeten achterlaten, braafjes aan onze tafel blijven zitten en om middernacht iedereen buiten. Goed dat dat dan toch al is afgeklopt. Want de horeca opnieuw openen, is niet hetzelfde als simpelweg roepen: "Vanaf 8 juni mogen jullie weer allemaal een fris pintje komen drinken en een sappige steak komen eten!"

En met anderhalve meter tussen alle tafels, zullen de cafébazen en restauranthouders ervoor zorgen dat er niet te veel bubbels zijn. Want dat weten we intussen ook al langer: alleen in een glaasje cava kunnen er niet genoeg bubbels zijn. Als het gaat om onze contacten, dan houden we het aantal bubbels maar beter beperkt.

Een mooi vooruitzicht natuurlijk voor iedereen die al eens graag een terrasje doet. En ze zijn met velen. De echte kroegtijgers zullen het natuurlijk spijtig vinden dat ze niet aan hun toog kunnen hangen. Niets zo erg als een café zonder bier, wist Bobbejaan al. Maar sfeer en gezelligheid telt natuurlijk ook. En de kameraadschap rond de tapkraan. Maar het is natuurlijk niet dat we, omdat we binnenkort weer uit kunnen gaan, nu alle remmen moeten losgooien. Dan zijn alle inspanningen van de laatste weken en maanden voor niets geweest.

Nu alleen dus nog die datum. Een gratis advies: probeer het toch maar bij die 8ste juni te houden. En als dat echt niet kan. Wacht dan maar onmiddellijk een hele week. Maar hou het in elk geval wel op een maandag. Hang niet de ezel uit en stoot je geen twee keer aan dezelfde steen. Laat de festiviteiten niet, zoals ze eindigden op 13 maart, beginnen in het weekend. Lockdown-feestjes hebben we nu al genoeg gehad. Lockout-feestjes zijn al even dom.

Schot voor de boeg

De vraag van de cafébazen en restauranthouders om een snelle beslissing en duidelijkheid was en is begrijpelijk. Natuurlijk willen de uitbaters zo snel mogelijk tekst en uitleg. Want uiteraard moeten ze op tijd hun zaak kunnen herschikken. En zeker moeten ze de nodige bestellingen doen, nu hun vriezers al twee en een halve maand leeg zijn. Dat gebeurt allemaal niet in 1-2-3.

Maar toch beter eerst een duidelijk gefundeerde beslissing, met visie, en daarna de nodige uitleg dan een schot voor de boeg. In het onderwijs hebben ze intussen al zoveel schoten voor de boeg gelost dat directeurs, leerkrachten en ouders uiteindelijk vol midscheeps werden geraakt.

Ik denk niet dat onze horecahouders in de schoenen van de schooldirecteurs zouden willen staan. Daar ging het allemaal wel heel fiks en fluks met de opening van de scholen. Maar het ging net allemaal iets te snel. De ene maatregel was nog niet van kracht, of hij werd alweer vervangen door een andere. Soms kan de dadendrang ook iets te groot worden.

Het marktplein, uw terras

Eerst nadenken dus en dan doen. Dat is ook waar onze steden mee bezig zijn. In Mechelen, Lier, Geel, Herentals, Mol en Turnhout krijgen de plannen om van straten en pleinen terrasjes te maken stilaan vorm. Het marktplein, een groot terras. Het lijkt de logica zelve.

Zeker als je al die populaire pop-up-zomerbars de jongste jaren op de oevers van de Nete zag opduiken. Als de gewone cafés en restaurants dan geen extra terras kunnen zetten, gaat dit ongetwijfeld problemen geven. Zeker bij een sector die het al lastig heeft, veel faillissementen kent en nu, samen met de kerk, het moet gezegd, het langst werd getroffen door de corona-crisis.

Straten afsluiten voor brood en spelen. Dat gaat er sowieso ook wel in bij ons Vlamingen. Opmerkelijk toch. Want straten en pleinen afsluiten voor koning auto, dat ligt toch net altijd gevoelig. Misschien een goede les om te onthouden voor politici die bang zijn van hun eigen schaduw. Als de mensen er maar genoeg voor terugkrijgen, dan slikken ze graag beslissingen die in andere omstandigheden moeilijk vallen. Beter nog: dan klinken ze er zelfs graag op … met bubbels!

Jeroen Verlooy

hoofdredacteur RTV