Onze Mening: De zaak De Pauw vs. Waes

zat 1 Feb
Onze Mening column opiniestuk geweld tegen vrouwen
© RTV

Geef toe: ook bij u aan de ontbijttafel, of als u ‘s morgens alleen maar snel een koffie opslurpt, ‘s avonds bij het eten, zijn de voorbije weken volgende twee zinnen gepasseerd. Of zeg maar vragen.

Hoe is dat mogelijk?

En...

Is hij daar terug?

Dat eerste gaat natuurlijk over Heidi. De vrouw uit Balen die blijkbaar wel vermist, maar toch niet gemist was. En dat 14 jaar lang.

Dat tweede kan zelfs over twee hij-en gaan. Onze twee deugnieten Bart De Pauw en Tom Waes. Beiden hard aan het timmeren aan de weg terug.

En nu is het aan u, beste jury. In de zaak De Pauw vs. Waes. Wie is hier het meest schuldig?

Onze schalkse ruiter uit Lier? Of die durfal uit Antwerpen die in zijn jonge zomers Kasterlee kwam onveilig maken? (Gelukkig kon hij toen nog niet met de auto rijden.)

En nog een andere vraag die nu op uw lippen brandt: wat heeft Heidi hier nu weer mee te maken? Hij gaat toch niet denken dat Bart De Pauw Heidi in de Porsche van Tom Waes heeft gestopt en dat ze dan samen in de vaart zijn gereden?

Schuldig!

Uiteraard niet. Zo gek is uw dienaar nog net niet.

Maar hij stelde zichzelf wel de vraag, die hij net aan u, als jury, stelde. Wie is hier het meest schuldig?

Voor Bart De Pauw is er eigenlijk al voor u beslist. Hij is al veroordeeld. Daar komt u er gemakkelijk mee vanaf.

En dat Tom Waes gedronken had, staat ook vast. Bekend en bewezen. Dus die gaat zijn straf nog wel horen. Hoeft u zich als jury ook niet meer mee te bemoeien.

Op de weg hebben we duidelijke regels om andere mensen te beschermen. Welke regel beschermt vrouwen?

- De hoofdredactie

Schuldig! Dat kunnen we dus makkelijk afhameren.

En toch...

Toch stel ik de vraag opnieuw aan u, beste jury. Wat vindt u het ergst? De man die dronken achter het stuur kroop en uw zoon zomaar had kunnen doodrijden? Of de man die uw dochter geen seconde met rust zou laten zodat ze de wanhoop nabij werd?

Dat botst

De ene botste op een rechter die het welletjes vond. De andere op een vrachtwagen met stootkussen.

Maar als die laatste dat niet had gedaan, was de kans ook groot geweest dat hij ergens op een politiecontrole was gebotst. Dat hij moest blazen. En dat het onmiddellijk duidelijk werd dat hij over een grens was gegaan.

Voor die eerste bestaat zo’n regel niet.

En zo kan het nog altijd gebeuren dat een man eventjes het huis van zijn ex onder vuur neemt in Westerlo. Zelfs al waren er al voortekenen.

Of zo kan het gebeuren dat een ex de woning van zijn vroegere vrouw in brand steekt in Booischot, op het moment nota bene, dat ze voor de rechtbank een contactverbod vraagt.

Vrouwen zoals Heidi kunnen gewoon spoorloos uit Balen en zelfs van de aardbol verdwijnen, zonder dat ook maar iemand zich vragen stelt.

Waarom moeten er eerst ongelukken gebeuren, wanneer het over geweld tegen vrouwen gaat?

Op de weg is het duidelijk. Te veel is te veel. En dan mag je niet meer verder. Een duidelijke regel om de andere mensen op de baan te beschermen.

Maar welke regel beschermt vrouwen tegen gevaarlijk gedrag?

Misschien moeten we het daar toch eens over hebben.

En dan hoeft u, beste jury, zich in de toekomst niet meer te buigen over zo’n moeilijke vragen: schuldig of onschuldig?

De hoofdredactie