Onze Mening: Waardig ouder worden

7 uur geleden

Onze Mening mei 2025 Waardig ouder worden

Het begon me enkele dagen geleden te dagen. Het is te zeggen, het overviel me eerder. Het plotse besef was daar.

Het was toen ik twee kinderen naar de crèche zag gaan. Die twee ukkies gingen daar natuurlijk niet zelf naartoe. Dan hadden ze net zo goed alleen kunnen thuisblijven. Dan hadden hun ouders dat geld meteen kunnen uitsparen.

Neen, die kleintjes werden daar afgezet.

De ene door de mama. De andere door de oma, grootmoeder, moemoe, bomma... of neen het zal wellicht wel moeke zijn. Want al die andere benamingen klinken toch wel heel oud.

Maar op dat moment was er dus het besef dat ik dichter in de buurt van die tweede dan die eerste ben. Dat het intussen wellicht langer geleden is dat ik mijn eigen zoon of dochter bij de onthaalmoeder afzette, dan dat het moment eraan komt dat ik er mijn kleinkinderen moet ophalen.

Of met andere woorden: we worden ouder papa.

Hadden we niet...?

Misschien is het dan omdat we binnenkort zelf tot de doelgroep beginnen te horen. Maar het viel me op dat die oudjes de jongste dagen, weken, maanden net iets te veel in het nieuws waren.

Wat bezielt een ouder koppel in Laakdal om samen uit het leven te stappen? Ervan uitgaande dat dat is wat er ook effectief is gebeurd?

Waarom stijgt het aantal zelfdodingen bij mannen boven de 60?

Hoe moeten we omgaan met agressie in het rusthuis? Wat als een (dementerende) man een andere bewoonster aanvalt, zoals in Nijlen? Hoort die dan wel in een cel? Of zijn er echt geen andere mogelijkheden?

En dan zwijgen we nog over die wantoestanden die aan de andere kant van de Schelde aan het licht kwamen.

'Zorgen voor' betekent meer dan alleen zorgen voor bed, bad en brood.

- De hoofdredactie

Hadden we ons na de coronapandemie, toen onze verzorgingstehuizen een echt slagveld waren geweest, niet voorgenomen dat we wat beter voor onze ouderen gingen zorgen?

Of herinner ik me dat verkeerd? Want ik moet toegeven dat op mijn leeftijd, de vergeetachtigheid toch stilletjesaan begint toe te slaan.

Voor alle duidelijkheid, voorlopig neemt het nog geen dramatische vormen aan. Als ik lotgenoten mag geloven, is het perfect normaal om op onze leeftijd het alfabet af te wandelen om via de eerste letter op het juiste woord te komen. Maar veel gekker moet het toch niet meer worden.

Maar om terug te komen op dat zorgen voor die ouderen, want anders dreig ik echt de draad kwijt te raken, ik vrees dus dat het bij goede voornemens is gebleven.

Want ‘zorgen voor’ betekent meer dan zorgen voor bed, bad en brood. Dan maken we ons er wel heel makkelijk vanaf.

Goed blijven

Zoals de tante van ons moeder (groottante is volgens mij het juiste woord als ik het me goed herinner van de les Nederlands) weleens placht te zeggen: oud worden is niks, maar goed blijven.

Ik vermoed dat ons tanteke het dan vooral over haar lichamelijke kwaaltjes had. Want hé, deze generatie praat niet over gevoelens of emoties. Maar misschien moeten we dat wel eens een keertje gaan doen.

Wat gaat het er allemaal om in dat hoofd van onze peekes en meekes? Nog even geduld, en ik weet het u te vertellen.

Van deze gelegenheid wil ik trouwens al even gebruikmaken om mee te geven dat ik zelf niet als “peeke” wil aangesproken worden als het zover is. Dat ik, wanneer ik eenmaal in het rusthuis zit, ook weiger een papieren kroon te dragen op mijn verjaardag. En al zeker niet wil macrameeën.

Kan iemand dat even noteren voor ik het zelf vergeten ben?

Waardig Ouder Worden. Ooit, toen de dieren nog spraken, was er zelfs een politieke partij met die naam.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over onze pensioenen. Dat is voor een volgende discussie.

De hoofdredactie

Zit je zelf met vragen of donkere gedachten, dan kan je terecht op het gratis telefoonnummer 1813 of op de website www.zelfmoord1813.be.