Onze Mening: De stem van de straat

don 5 okt

’t Is dat gokken tegenwoordig niet overal meer mag. En het zelfs al een beetje louche klinkt. Maar anders zou ik zeggen: ik gok dat u er nog niet echt mee bezig bent. De verkiezingen, bedoel ik dan.

En dan meer bepaald de gemeenteraadsverkiezingen. Want voor de Vlaamse en federale verkiezingen begint de koorts al wel te stijgen stilaan.

Volgens die peiling wint deze partij met meer dan een kwart van de stemmen de verkiezingen. Terwijl gene lijst - als in geen stemmen - dan intussen alweer flirt met die monsterlijke kiesdrempel.

En als we de polls mogen geloven zijn die en die politicus – van politica’s is er in die populariteitsstemmingen nog altijd bitter weinig sprake, ondanks alle inspanningen en sensibiliseringscampagnes – de stemmenkanonnen.

Maar dat gaat dan dus over de Wetstraat. Van de dorpsstraat geen nieuws.

Tenzij je natuurlijk, zoals ondergetekende, als journalist, wel moet. Enfin moet. Niet dat we onszelf beklagen. We hadden ook voor een deftig beroep kunnen kiezen. Zoals verpleegkundige of vuilnisman of leraar.

Om een lang verhaal kort te maken, we zijn er dus mee bezig, met die gemeenteraadsverkiezingen.

Net zoals diegenen die enige aspiratie hebben om een sjerp om te gorden. Want links en rechts worden al plannen gesmeed. Of tenminste toch al volk gerekruteerd. Onder welke vlag dan ook.

Om nog van een programma te zwijgen.

Team hieperdepiep

Nu goed, dat programma zal er uiteindelijk wel komen. Zo goedgelovig wil ik dan nog wel zijn.

Maar dat politici willen opkomen zonder zich tot een partij te bekeren. Dat vind ik dan wel weer straf. Want neen, we zijn geen politieke partij meer, maar een beweging. Leve Team hieperdepiep!

Ok, het fenomeen is natuurlijk niet nieuw.

Ook bij vorige verkiezingen waren er natuurlijk al lokale lijsten. Niet zelden ingegeven door de schrik om besmet te worden door de slechte peilingen van grote broer nationaal.

Begrijpelijk misschien, maar tegelijk toch ook wel een beetje bangig. En eigenlijk toch ook wel een beetje een onderschatting van die brave kiezer.

Natuurlijk is het zo dat er geen 1001 manieren zijn om een stad of een dorp te besturen. Maar op bepaalde punten kan en moet er toch een verschil gemaakt worden.
Want als er helemaal niks te beslissen of te beredderen zou vallen, dan wil ik ook wel burgemeester worden. Zo’n burgemeester als in FC De Kampioenen. Altijd met die Boma naar de P*** Neen, toch maar niet. Dat zou tegenwoordig niet meer passeren. Dan maar liever zo’n goedzak als die van Samson.

Maar we dwalen af.

Lokale besturen kunnen wel degelijk een verschil maken. En dan is het voor de kiezer wel net zo handig dat die weet waarvoor je staat.

Spel op de wagen op de parking

Neem nu bijvoorbeeld zoiets als mobiliteit. We gaan allemaal zo graag shoppen in Hasselt, Brugge, Maastricht of zelfs Antwerpen. Lekker rustig wandelen door de stad zonder dat je moet uitkijken voor auto’s.

Maar spreek op de parking - in pakweg Lier, Mechelen, Turnhout, Geel … - niet van de auto uit de stadskern houden of het spel zit op de spreekwoordelijke wagen. En dan krijg je soms van die halfslachtige oplossingen waar iedereen zich in verliest. In de eerste plaats de weg.

Kiezen is natuurlijk verliezen. En ik geef toe dat ik zelf zowat de slechtste verliezer ben. Ook daarom gok ik niet.

Maar een beetje veel duidelijkheid is dus nodig voor de kiezer. Zeker nu die kiezer zijn stem nog harder gaat doorwegen en geheime afspraken vooraf moeilijker worden gemaakt.

En daarom willen we u nu al warm maken voor die gemeenteraadsverkiezingen en trokken we zelf al eens de straat op. In de eerste plaats om eens te polsen hoe u op dit moment naar de politiek in uw stad of gemeente kijkt.

Maar ook om u al eens te laten nadenken. Want volgend jaar wordt ze nog belangrijker dan ooit: de stem van de straat!

De hoofdredactie